Υπνική άπνοια & Ροχαλητό

Τι είναι η υπνική άπνοια;

Ως αποφρακτική υπνική άπνοια ορίζεται η κατάσταση κατά την οποία παρεμποδίζεται η είσοδος αέρα στον φάρυγγα κατά τη διάρκεια του ύπνου, παρά την έντονη αναπνευστική προσπάθεια του ασθενούς. Οι άπνοιες μπορεί να είναι κεντρικής (διαταραχή στο κεντρικό νευρικό σύστημα) ή περιφερικής αιτιολογίας (εμπόδιο στην αναπνευστική οδό).

Συμπτώματα υπνικής άπνοιας

Χαρακτηριστικό κλινικό εύρημα της πάθησης αποτελεί το ροχαλητό, το οποίο διακόπτεται αιφνίδια, κατά διαστήματα (παύσεις), για να επανέλθει μετά από μερικά δευτερόλεπτα απότομα και πολύ πιο έντονο. Συνοδά συμπτώματα της πάθησης είναι η νυχτερινή πολυουρία, ο πρωινός πονοκέφαλος και η ημερήσια υπνηλία, η διαταραχή στη συμπεριφορά και τη συγκέντρωση και η αναπνευστική ανεπάρκεια. Επιπλέον, επειδή η στοματική αναπνοή “ξεραίνει” το αναπνευστικό δένδρο, εμφανίζεται βραδυνός βήχας και αίσθημα πνιγμού, που ξυπνάει και τρομοκρατεί τον ασθενή.

Σε ποια άτομα εμφανίζεται πιο συχνά η υπνική άπνοια;

Η πάθηση εμφανίζεται συχνότερα σε υπέρβαρα άτομα, καπνιστές και χρήστες αλκοόλ, ενώ ενοχοποιούνται και πολλοί άλλοι παράγοντες (χρήση φαρμάκων κτλ).

Παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι ασθενείς δεν δίνουν την απαραίτητη προσοχή στο φαινόμενο “ροχαλητό-άπνοια”, είναι πλέον ξεκάθαρο ότι σχετίζεται με πολλές παθήσεις, κυρίως από το κυκλοφορικό σύστημα, που θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή (αγγειακά επεισόδια). Οι δυσλειτουργίες αυτές δεν εμφανίζονται άμεσα, αλλά σε βάθος χρόνου. Για το λόγο αυτό, όταν ένας ασθενής εμφανίσει αντίστοιχη συμπτωματολογία, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα και συγκεκριμένα, θα πρέπει τουλάχιστον, αν είναι υπέρβαρος να χάσει σωματικό βάρος, να διακόψει το κάπνισμα και το αλκοόλ.

Πώς γίνεται η εξέταση της υπνικής άπνοιας;

Ο ασθενής εξετάζεται προσεκτικά από ωτορινολαρυγγολόγο για την ανεύρεση εμποδίων στην πορεία του εισπνεόμενου αέρα από τη μύτη και το στόμα έως και το λάρυγγα. Η χρήση εύκαμπτων και άκαμπτων ενδοσκοπίων σήμερα παρέχει επαρκείς πληροφορίες για τις παθολογικές καταστάσεις που παρεμποδίζουν την ομαλή ροή του αέρα. Απαραίτητος επίσης είναι ο έλεγχος και η καταγραφή του ύπνου από ειδικές συσκευές (υπνόγραμμα) για να τεκμηριωθεί η πάθηση και η βαρύτητά της. Στη συνέχεια, με βάση τα αποτελέσματα της κλινικής μελέτης και του υπνογράμματος αποφασίζεται ο τρόπος αντιμετώπισης του κάθε ασθενούς εξατομικευμένα. Χειρουργικά θα πρέπει να αντιμετωπιστούν οι “φραγμοί” της αναπνευστικής οδού. Τέτοια εμπόδια αποτελούν συνήθως το σκολιωτικό ρινικό διάφραγμα, οι υπερτροφικές κόγχες, οι αδενοειδείς εκβλαστήσεις, οι ρινικοί πολύποδες και άλλες χωροκατακτητικές εξεργασίες της μύτης, οι υπερτροφικές αμυγδαλές, οι “πλαδαρές” παρίσθμιες καμάρες, η μακρά σταφυλή, η υπερτροφία της γλωσσικής αμυγδαλής και η “χαλάρωση” της βάσης της γλώσσας.