Παθήσεις

ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΑΣ






    Οι αδενοειδείς εκβλαστήσεις (κρεατάκια) είναι αδένες που συμβάλλουν σε μικρό ποσοστό στο «αμυντικό σύστημα» του σώματος. Βρίσκονται στο βάθος της μύτης και μόνον ο Ωτορινολαρυγγολόγος μπορεί να τα δει από το στόμα με ειδικό καθρεφτάκι ή από τη μύτη με λεπτό, παιδιατρικό ενδοσκόπιο.
    Στην παιδική ηλικία, όπου το παιδί «πρωτογνωρίζεται» με τα μικρόβια και τους ιούς του περιβάλλοντος, τα κρεατάκια μεγαλώνουν λόγω…φόρτου εργασίας, όπως ακριβώς μεγαλώνει ένας μυς που γυμνάζεται (αντιδραστική υπερτροφία). Ήδη, όμως, πριν πάει το παιδί σχολείο, τα κρεατάκια πρέπει να έχουν «μαζέψει» και να έχουν πλέον ασήμαντο μέγεθος.
    Δυστυχώς, σε μερικά παιδιά, τα κρεατάκια μεγαλώνουν υπερβολικά και παραμένουν μόνιμα μεγάλα, σε σημείο να φράζουν την αναπνοή από τη μύτη. Πολλές φορές μάλιστα είναι τα ίδια τα κρεατάκια που μολύνονται (οξεία αδενοϊδίτιδα), με αποτέλεσμα να πρήζονται ολοένα και περισσότερο και να αρχίσουν να δημιουργούν προβλήματα, ειδικά αν η λοίμωξη διαρκέσει εβδομάδες ή και μήνες (χρόνια αδενοϊδίτιδα).
    Τα υπερτροφικά κρεατάκια εκτός από το ότι αποτελούν τα ίδια πλέον «δεξαμενή» μικροβίων, φράζουν τελείως και τη μύτη. Κατά συνέπεια, το παιδί αναγκάζεται να αναπνεύσει από το στόμα. Ακόμα χειρότερα, φράζουν και τα στόμια από τα σωληνάκια που αερίζουν το αυτί (ευσταχιανές σάλπιγγες) και το αυτί γεμίζει με υγρό που μολύνεται (οξεία μέση πυώδης ωτίτιδα). Το παιδί για μήνες μπορεί να έχει καταρροή, να είναι κουρασμένο και χωρίς ζωντάνια, να βήχει και να έχει πονοκέφαλο. Συχνά, επίσης, δεν έχει όρεξη να φάει, αφού έχει μειωθεί πολύ η όσφρηση, άρα και η αίσθηση της γεύσης.
    Η απόφραξη της ρινικής αναπνοής μπορεί να προκαλέσει πολύ σοβαρά προβλήματα: παραμορφώνεται το πρόσωπο και «πετάνε» έντονα τα δόντια προς τα εμπρός (αδενοειδές προσωπείο), το παιδί ροχαλίζει και κάνει άπνοιες, με αποτέλεσμα να μην ξεκουράζεται και να μην αναπτύσσεται όσο θα έπρεπε σωματικά (μικροκαμωμένο παιδί) ή πνευματικά (πνευματική υστέρηση), ενώ η μείωση της ακοής από το υγρό εμποδίζει τη σωστή ομιλία, την παρακολούθηση στο σχολείο και την επικοινωνία με τα άλλα παιδάκια.
    Η μοναδική και σωτήρια λύση σε αυτές τις βαριές περιπτώσεις είναι η αφαίρεση των αδενοειδών εκβλαστήσεων με άδενοτομή, μια ανώδυνη μικρο-επέμβαση που, όμως, μπορεί να αλλάξει τη ζωή του παιδιού σας.

    Εφόσον τα κρεατάκια «δουλεύουν» σωστά, ναι, είναι φίλτρο. Όμως, όταν διογκωθούν και φράξουν τη μύτη και τις ευσταχιανές σάλπιγγες, σημαίνει πως έχουν «χαλάσει» και δεν λειτουργούν πλέον σαν φίλτρο, αλλά προκαλούν μόνο προβλήματα, τα οποία είναι και σοβαρά. Δεν μπορούμε να περιμένουμε μέχρι να μεγαλώσει το παιδί. Η ζημιά θα είναι πλέον σοβαρή και μόνιμη! Αν η αφαίρεση στα κρεατάκια γίνει σωστά και με ακρίβεια, ώστε να μην παραμείνουν υπολείμματα, δεν ξαναβγαίνουν ποτέ και το παιδί θεραπεύεται οριστικά.

    Τι να κάνετε

    Αν το παιδί σας ροχαλίζει, αναπνέει με ανοιχτό το στοματάκι, δεν ακούει καλά, είναι συνεχώς κρυωμένο, αδύναμο ή υποτονικό, πρέπει να το εξετάσει το συντομότερο ένας Ωτορινολαρυγγολόγος. Είναι πολύ πιθανόν το παιδί σας να έχει κρεατάκια και να πρέπει ο Ωτορινολαρυγγολόγος να επέμβει. Η έγκαιρη βοήθειά του, μάλιστα, μπορεί να είναι σωτήρια για τη σωματική αλλά και την πνευματική ανάπτυξη του παιδιού σας. Υπάρχουν επίσημες Iατρικές Eνδείξεις από την Αμερικανική Ακαδημία Ωτορινολαρυγγολογίας για το πότε και πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί η υπερτροφία των αδενοειδών εκβλαστήσεων και τις οποίες θα σας εξηγήσει ο Ωτορινολαρυγγολόγος σας.

    Τι να μην κάνετε

    Μην ακούτε γνώμες και συμβουλές μη ειδικών, μόνο ο Ωτορινολαρυγγολόγος σας μπορεί να σας συμβουλέψει σωστά. Όταν η Αδενοτομή γίνει με τις επίσημες ιατρικές ενδείξεις, θα «αναστήσει» σωματικά και πνευματικά το παιδί σας!
    Μην ανησυχείτε πως η αφαίρεση των υπερτροφικών αδενοειδών εκβλαστήσεων θα μειώσει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού του παιδιού, ούτε πως θα το κάνει πιο ευαίσθητο σε λοιμώξεις. Αυτό δεν ισχύει! Αντίθετα, έχει αποδειχθεί σε όλες τις μελέτες πως όταν η Αδενοτομή γίνει για τους σωστούς λόγους (ιατρικές ενδείξεις), το παιδί που ταλαιπωρείται από κακό ύπνο, κούραση, ροχαλητό, βαρηκοΐα, ιγμορίτιδες ή από άλλες επιπλοκές των αδενοειδών εκβλαστήσεων, «ανασταίνεται» σωματικά και πνευματικά.

    Τι κάνει ο Ωτορινολαρυγγολόγος

    Εξετάζουμε με προσοχή το παιδί με ειδικό κάτοπτρο και με λεπτό, παιδιατρικό ενδοσκόπιο (ειδικό για παιδιά) και δείχνουμε στους γονείς, στο monitor,το ακριβές πρόβλημα που προκαλεί την απόφραξη. Ελέγχουμε την ακοή του παιδιού και ανάλογα με τα ευρήματα καταστρώνουμε τη στρατηγική μας.
    Αν είναι αναγκαία η επέμβαση Αδενοτομής, ο γονιός πρέπει να θυμάται πως είναι μια εξαιρετικά ασφαλής επέμβαση, με ελάχιστο πόνο, ενώ δεν θα κρατήσει το παιδί μακριά από το σχολείο για πάνω από μερικές μέρες.

     

    Παρακάτω αναγράφονται οι απόλυτες ενδείξεις Αδενοτομής σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Ωτορινολαρυγγολογίας.

    Απόλυτη ένδειξη στην Ιατρική σημαίνει πως έστω και ένα από τα παρακάτω να συμβαίνει, το να γίνει η επέμβαση (στην προκειμένη περίπτωση η Αδενοτομή) είναι πάντοτε πιο ωφέλιμο για το παιδί σας από το να μην γίνει η επέμβαση:

    • υποτροπιάζουσα ή χρόνια αδενοειδίτιδα (τουλάχιστον 3 επεισόδια ανά έτος για τα παιδιά, στους ενήλικες η ανοχή είναι πολύ μικρότερη)
    • υποτροπιάζουσα χρόνια εκκριτική ή μέση ωτίτιδα
    • χρόνια ρινική απόφραξη με στοματική αναπνοή
    • αποφρακτική υπνική άπνοια
    • υποψία νεοπλασίας
    • ανωμαλίες κατάποσης ή ομιλίας (σχετική ένδειξη)

    Γενικά δεν πρέπει να υπάρχει βιασύνη για την πραγματοποίηση μιας επέμβασης, αλλά θα πρέπει να γίνεται μετά από σωστή εκτίμηση και αναμονή για την αξιολόγηση της συντηρητικής αγωγής. Η ηρεμία είναι πάντα ο καλύτερος σύμβουλος. Η περίοδος αναμονής δεν είναι χαμένος χρόνος ακόμα και αν το χειρουργείο τελικά πραγματοποιηθεί, αν σκεφτεί κανείς ότι οι τοπικές συνθήκες για την επέμβαση είναι οι καλύτερες δυνατές μετά από μια φαρμακευτική αγωγή.